Kelimelerim anlam bulduğu Kalemlerden
İnsanın en çok çaresiz kaldığı an, sesini duyuramadığı andır.
Bazen değil bağırmak, kendini yaksan, derdini anlatamazsın.
Burada, "kendini yakmak", bir metafor değildir.
Kendini yakan çocuklarımız oldu bizim, sizin hiç isimlerini duymadığınız.
İnsan bazen, ne yapsa olmaz çünkü.
Düşünür o vakit: "Ya ben anlatamıyorum ya da onlar duymuyor."
Bu eşik, en tehlikeli eşiktir.
"Aklını kaçırma" eşiğidir.
Ve insan bir kere aklını kaybetmeye görsün.
İşte sizin o, "Kaybedecek hiçbir şeyleri yok" dediğiniz insanlar, bu eşiği çoktan geçmiş olanlardır.
